Θέλουμε λοιπόν να ρωτήσουμε ποιους πραγματικά τιμωρεί ο Θεός; Μήπως αυτούς που βλάπτουν και κάνουν κακό σε άλλους ανθρώπους, στη χώρα που ζούν ή σε άλλες χώρες;
Να θυμίσουμε εδώ την τύχη που είχε στη ζωή του ο Τούρκος πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές ο οποίος οργάνωσε τις καταστροφές σε βάρος των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης στις 5-6 Σεπτεμβρίου 1955 και λίγο αργότερα πέρασε από δίκη (1961) και τον κρέμασαν οι ίδιοι οι Τούρκοι.
Μήπως και το κακό που έπραξε ο Αχμέτ Σαδίκ στη Θράκη και στην Ελλάδα είχε ως αποτέλεσμα την τιμωρία του από το Θεό; Είναι μια απλή προκατάληψη ή θεία δίκη; Ή μήπως, όπως έγραφαν οι Τουρκικές εφημερίδες, ήταν ελληνικό σαμποτάζ το αυτοκινητιστικό δυστύχημα (24.7.1995) που του στοίχισε τη ζωή;
Ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέντ Ετσεβίτ ο οποίος ηρωοποιήθηκε στην Τουρκία λόγω της εισβολής στην Κύπρο το 1974, είχε φρικτό τέλος στα γεράματά του καθώς βασανίστηκε πάρα πολύ (2006).
Ακόμα ένα Μεγάλο Μυστήριο εξελίχθηκε στην Τουρκία και με τους 12 Τούρκους κομάντος οι οποίοι αποβιβάστηκαν το 1996 πάνω στα Ίμια. Παρασημοφορήθηκαν και έγιναν ήρωες στην Τουρκία. Όμως ο Θεός και η μοίρα τους, άλλα είχαν γράψει.
Λίγους μήνες μετά την 30η Ιανουαρίου 1996, οι κομάντος ξεκίνησαν με ελικόπτερο Cougar για άσκηση. Όταν απογειώθηκε, μία ξαφνική και μεγάλη έκρηξη κατάστρεψε το ελικόπτερο στον αέρα και όλοι οι «ήρωες» βυθίστηκαν στα κρύα νερά της Μαρμαρίδας. Για καλή τους τύχη έλειπαν δύο κομάντος με άδεια και ο διοικητής τους, ο Τούρκος ταγματάρχης Ζεκί Σεν, αξιωματικός των καταδρομών, μέλος της πολυδιαφημισμένης ομάδας Su Alt1Taaruz/ SAT. Η τύχη τους όμως δεν κράτησε και πολύ. Μέσα σε τρεις μήνες και οι δύο κομάντος που απουσίαζαν με άδεια σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Ο «ήρωας» Τούρκος ταγματάρχης Ζεκί Σεν τρομοκρατημένος από τη σκέψη ότι τον κυνηγούν οι Έλληνες σαμποτέρ, εξαφανίστηκε (στην Ελληνική αργκό αυτό λέγεται έκλασε μέντες… ή επί το κοσμιότερον γέμισε τα βρακιά του!) και μετατέθηκε κρυφά εκτός Τουρκίας στην Γεωργία στην ειρηνευτική δύναμη του Ο.Η.Ε.
Τα ίχνη του χάθηκαν για 7 ολόκληρα χρόνια, ώσπου το 2003 γύρισε στην Κωνσταντινούπολη με την ελπίδα ότι τον ξέχασαν οι Έλληνες και σταμάτησαν να τον κυνηγούν. Στις 6 Μαΐου του 2003 γιόρτασε τα γενέθλιά του στην γνωστή τουριστική περιοχή Ορτάκιοϊ της Κωνσταντινούπολης και τη νύχτα κοιμήθηκε στο πανάκριβο σουλτανικό ξενοδοχείο CIRAGAN PALACE HOTEL. Την άλλη μέρα το μεσημέρι στις 3.30΄ δέχθηκε επίθεση από αγνώστους στην πλατεία Ταξίμ οι οποίοι τον κατέσφαξαν.
Έτσι, σκοτώθηκε και ο τελευταίος Τούρκος «ήρωας» που πάτησε το πόδι του ως εισβολέας στο Ελληνικό νησί των Ιμίων. Προσοχή λοιπόν...
(Τεύχος 31, Ιούλιος 2009)
από zagalisa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου