Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου
Καθηγητού - Φιλολόγου
Ιστορικού – Συγγραφέως
Σήμερα, μετά το πέρας της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνος, μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος ότι η ελληνική γλώσσα έχει καταστραφεί με διαχρονικές και συντονισμένες ενέργειες των πολιτικών της μεταπολίτευσης!
Έχουμε πλημμυρίσει στα αγγλικά! Έχουμε γεμίσει λάθη! Δεν ξέρουμε να μιλήσουμε σωστά! Ακούμε καθημερινά στην βουλή, όπου κάποτε ήταν το λίκνο της ρητορείας, τους περισσότερους βουλευτές να διαβάζουν μέσα από τα χειρόγραφά τους, και πάλι να κάνουν λάθη! Ας αφήσουμε δε το σχολείο, όπου τα παιδιά δεν μπορούν και δεν ξέρουν πλέον πως να εκφρασθούν! Αυτά ως προς την ωμή γλωσσική πραγματικότητα στην σύγχρονη Ελλάδα!!!
Από την άλλη δεν είδαμε και δεν βλέπουμε καμμία προσπάθεια βελτιώσεως της καταστάσεως αλλά και καμμία προσπάθεια γλωσσικής και εθνικής υπερηφάνειας, μιας και ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Γ. Παπανδρέου αλλά και πλείστοι πολιτικοί αξιωματούχοι ομιλούν πάντοτε στα αγγλικά κατά τις δηλώσεις τους στο εξωτερικό, ενώ οι άλλοι πρωθυπουργοί κρατών ομιλούν πάντα στην εθνική τους γλώσσα. Η γερμανίδα καγκελάριος ομιλεί στα γερμανικά, ο Ισπανός πρωθυπουργός στα ισπανικά, ο γάλλος πρόεδρος στα γαλλικά, ο ρώσος στα ρωσικά, ο κινέζος στα κινεζικά. Ο τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν, έχει πάντοτε διερμηνέα, διότι ομιλεί πάντοτε τουρκικά, ενώ ο τέως γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ απεχώρησε από επιτροπή της Ε.Ε., όταν συμπατριώτης του γάλλος μίλησε στα αγγλικά.
Κατάργηση της προστατευτικής συνταγματικής διατάξεως
Η Ελλάς, δυστυχώς, είναι μία χώρα, ίσως η μόνη, η οποία δεν προστατεύει στο σύνταγμά της την γλώσσα της. Αφαίρεσε την προστατευτική διάταξη – ασπίδα, που υπήρχε, από το σύνταγμα του 1975 και μετά και δεν συμπεριέλαβε ποτέ παρόμοια διάταξη στα επόμενα συντάγματα για την προστασία της ελληνικής γλώσσας.
Ό Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς, Ομό¬τιμος Καθηγητής τού Ε.Μ.Π. και Ακαδημαϊκός, κ. Αντώνιος Κουνάδης απε¬κάλυψε σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» της 2ας Ιουνίου 2007 ότι ή Ελλάς, δυστυχώς, είναι ή μόνη χώρα που δεν προστατεύει στο σύνταγμα της την γλωσσά της! Ναι, καλά διαβάσατε! Γι’ αυτό υπάρχει αυτή ή ασυδοσία!!!
Συγκεκριμένα ο ακαδημαϊκός είπε ότι η Εταιρεία Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς με την ευκαιρία της Ελ¬ληνικής Προεδρίας το 2003 οργάνωσε μεγάλη εκδήλωση στην Πνύκα παρουσία των εθνικών εκπροσώπων των χωρών της Ε.Ε. με θέμα «Ελληνική γλώσσα και Ευρωπαϊκός πολιτισμός». Στην εκδήλωση αύτη τονίσθηκε πως ή ελληνική - πηγή του λεξιλογίου των ευρωπαϊκών γλωσσών - θα πρέπει να συμπεριληφθεί στις λίγες επίσημες γλώσσες της Ε.Ε., εν όψει τού συζητουμένου περιορισμού του αριθμού των εικοσιπέντε περίπου σήμερα ομιλουμένων γλωσσών, διότι η γλώσσα μας, θεμελιακό στοιχείο τού ευρωπαϊκού πολιτισμού και της παγκό¬σμιας διανόησης, υπήρξε το βασικό όχημα διαδόσεως πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ωστόσο, ένα τέτοιο αίτημά μας προς την Ε.Ε. θα έπρεπε να συνοδευθεί από την λήψη εκ μέρους μας μέτρων προστασίας της γλώσσας μας, όπως συμ¬βαίνει σε άλλες χώρες.
Δυστυχώς, ή Συνταγματική προστασία τής Ελληνικής Γλώσσας που υπήρχε σε προηγούμενα Συντάγματα δεν επανελήφθη στο Σύνταγμα του 1975, οι δε επόμενες αναθεωρήσεις του ανεφέροντο σε άλλα θέματα εκτός αυτού, του ζωτικής σημασίας για την ταυτότητα και την συνέχεια του Ελληνισμού, θέματος.
Tο άρθρο 107 που υπήρ¬χε στο Σύνταγμα του 1952 προέβλεπε το εξής: «Επίσημος γλώσσα τού κράτους είναι εκείνη στην οποία συντάσσεται το Πολίτευμα και της Ελληνικής Νομοθεσίας τα κείμενα. Πάσα προς παραφθορά αυ¬τής επέμβαση απαγορεύεται». Εάν αύτη ή διάταξη διετηρείτο και στο Σύνταγμα του 1975 θα είχαν αποφευχθεί τα σοβαρά πλήγματα που υπέ¬στη ή Γλώσσα μας, και έτσι δεν θα φθάναμε στην σημερινή κακοποίηση και κατάντια της.
Πώς προστατεύουν την γλώσσα τους οι σοβαρές χώρες
Κατόπιν των παραπάνω είναι άκρως επιβεβλημένο να ληφθούν μέ¬τρα προστασίας της γλώσσας μας από τους εκάστοτε νομοθετούντες, ιδιαίτερα στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Αυτό συμβαί-νει και σε άλλες χώρες για την διατήρηση της εθνικής τους ταυτότητος όπως π.χ. στην Γαλλία, Ρωσία, Ιαπωνία, Κορέα, Κίνα, Ισπανία, Γερμα¬νία.
Όταν, για παράδειγμα, προ τριακονταετίας περίπου, επιτροπές από ειδικούς στην Ιαπωνία και Κορέα ανέλαβαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο εκσυγχρονισμού τής παραδοσιακής τους γραφής, εξέδωσαν σύντομα το πόρισμα τους, που άρχιζε ως εξής: «Κάτω τα χέρια από την ιστορική μας γραφή! Αναγνωρίζουμε τις δυσχέρειες, που έχουν οι νέοι μας στην εκμάθηση των ιδεογραμμάτων, αλλά ή προσπάθεια πού καταβάλλουν αποτελεί πνευματική άσκηση πού οξύνει τον νου. Με αύτη την γραφή επιβιώσα¬με. Με αύτη την γραφή επιτύχαμε το οικονομικό θαύμα τής Άπω Ανα¬τολής».
- Στην Ρωσία επιβάλλεται βαρύτατο πρόστιμο σε οποιονδήποτε αντικαταστήσει γράμμα τού Κυριλλικού αλφαβήτου με αντίστοιχο Λατινικό.
- Στην Γαλλία για θέματα που αφορούν την γλώσσα ζητείται από την κυβέρνηση η γνώμη της Γαλλικής Ακαδημίας. Κάτι ανάλογο υπήρχε παλαιότερα και στον Οργανισμό τής Ακαδημίας Αθηνών.
- Πρόσφατα, ο Πρόεδρος της Γερμανικής Βουλής ζήτησε την μέσω Συντάγματος προστασία της Γερμανικής Γλώσσης.
Τί γίνεται στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα, όλοι διαπιστώνουν ότι υπάρχει πρόβλημα! Αλλά, δυστυχώς, μόνο διαπιστώνουν! Όλοι οι υπεύθυνοι φορείς, πριν την τελευταία αναθεώρηση του συντάγματος, ήσαν σύμφωνοι για την ανάγκη Συνταγματικής προστασίας της γλώσσας μας! (σ.σ. sic) Η προταθείσα προς την κυβέρ¬νηση σχετική διατύπωση στο υπό αναθεώρηση τότε Σύνταγμα είχε ως εξής:
«Ή Ελληνική Γλώσσα από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα που αποτελεί ένα ενιαίο και αδιάσπαστο σύνολο μαζί με την ιστορική της γραφή προστατεύεται υπό του κράτους ως έκφανση της διαχρονι¬κής ταυτότητος του Ελληνικού Γένους και θεμελίου τού ευρωπαϊκού πνεύματος. Παρεμβάσεις επί γλωσσικών θεμάτων προϋποθέτουν γνώ¬μη τής Ακαδημίας Αθηνών».
Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων, εκτός μιας σύντομης αναφοράς βουλευτή τού (τότε) κυβερνώντος κόμμα¬τος για την ανάγκη προστασίας της γλώσσας μας ή σχετική συζήτηση κατά τις δυο πολύωρες συνεδριάσεις της (10.1.2007 και 15.2.2007) εστιά¬σθηκε στο περιβόητο ζήτημα ιδρύσεως μη κρατικών, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα Πανεπιστημίων. !!!
Αυτά συμβαίνουν σήμερα! Στον λαό μας, αλλά και στους σοβαρούς λαούς της γης!
Τί συνέβαινε όμως στις διάφορες εποχές τής ελληνικής ιστορίας;
Οι Έλληνες ήσαν πάντοτε υπερήφανοι για την γλώσσα τους
Οι Έλληνες, λοιπόν, ήσαν πάντοτε υπερήφανοι και έτρε¬φαν μοναδικό θαυμασμό για την γλώσσα τους. Την αγαπούσαν και ένιωθαν μεγάλο σεβασμό γι' αυτήν, διότι αποτελούσε το καύχημά τους.
Δεν ανέχονταν ούτε την κακοποίηση της, αλλά ούτε και να την χρησιμοποιούν άνθρωποι, πού δεν είχαν την πρέπουσα παιδεία και δεν κατανοούσαν την μοναδικότητα και το μεγα¬λείο της.
Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό που μας αναφέρει ο Πλούταρχος (Θεμιστοκλής, 6,4,2): για την σημασία που έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες στην γλώσσα και πώς την προστάτευαν! «Επαινείται δ’ αυτού και το περί τον δίγλωσσον έργον εν τοις πεμφθείσιν υπό βασιλέως επί γης και ύδατος αίτησιν. Ερμηνέα γαρ όντα συλλαβών δια ψηφίσματος απέκτεινεν, ότι φωνήν Ελληνίδα βαρβάροις προστάγμασιν ετόλμησε χρήσαι».
Το απόσπασμα αυτό, λοιπόν, μας λέει ότι, όταν ο Ξέρξης απέστειλε αντιπροσωπεία για να ζητήσει «γη και ύδωρ» από τους Αθηναίους, ο Θεμιστοκλής, παρά τα καθιερωμένα, διέ¬ταξε να συλληφθεί ο διερμηνεύς και με ψήφισμα τον εθανάτωσε με την αιτιολογία ότι "φωνήν ελληνίδα, βαρβάροις προστάγμασιν ετόλ¬μησε χρήσαι". Δηλαδή, "επειδή ετόλμησε να χρησιμοποιήσει την ελληνική γλώσσα σε βάρβαρα προστάγματα"!
Η σημερινή θολοκουλτούρα των προοδευτικών θα χαρακτήριζε αυτήν την πράξη φασιστική! Εξ άλλου, γι’ αυτούς, οποιαδήποτε πράξη η οποία δεν δίνει την ασύδοτη ελευθερία να καταστρέφεται η ελληνική γλώσσα διά των γκρίκλις, των ξενόγλωσσων πινακίδων κ.λπ. έχει φασίζουσα γλωσσική νοοτροπία!
Προστασία της γλώσσας από τον Καποδίστρια
Στην Προκήρυξη της Πελοποννησιακής Γερουσίας (της 16 Μαρτίου 1822) ανεφέρετο μεταξύ άλλων ότι «η σεβαστή Πελοποννησιακή Γερουσία, προσκαλεί αξίους διδασκάλους δια να διδάξουν κοινά γράμματα, ελληνικά, μαθηματικά, και προς τούτοις την ιταλικήν και γαλλικήν διάλεκτον· προσκαλεί δε και την φιλομαθή νεολαίαν αφ’ όλην την Πελοπόννησον να συντρέξη εδώ δια να διδαχθή αμισθί, κηρύττουσα ότι κάθε μαθητής δεν θα εξοδεύση άλλο τι παρά δια τα βιβλία του και δια την ζωοτροφίαν του, Διατάττει δε τους γονείς να μη παραμελήσουν το ιερόν χρέος των, αλλά να φροντίσουν επιμόνως δια την παιδείαν των τέκνων των».
Εδώ βλέπουμε ότι η νεοσύστατη Πελλοπονησιακή Γερουσία καλεί τους νέους να διδαχθούν δωρεάν (αμισθί) τα ελληνικά γράμματα και ξένες γλώσσες, ιταλικά και γαλλικά.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει σήμερα η κ. Διαμαντοπούλου και οι φωστήρες τού πνεύματος, που την περιβάλλουν, είναι ότι δεν πρέπει να διδασκόμαστε τις ξένες γλώσσες εις βάρος της δικής μας! Άλλο «μαθαίνω ξένες γλώσσες», και άλλο «ξεχνώ, παραποιώ και καταστρέφω την δική μου»!
Και τότε διδάσκαμε ξένες γλώσσες. Όμως ο Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, σε επιστολή που έστειλε στον Ιγνάτιο, μητροπολίτη Ουγγροβλαχίας, του έγραφε: «Προστάξατε, ως νομοθέτης, όστις γραικός πρός γραικόν γράψη εις διάλεκτον αλλογενών, κηρύττεται αλλογενής...»!!!
Ας σοβαρευθούν λοιπόν οι πολιτικοί, οι έχοντες την ευθύνη αλλά και την δυνατότητα λύσεως τού προβλήματος! Ας κάνουν κάτι για να σταματήσουν την ολοκληρωτική καταστροφή! Και ας κατανοήσουν αυτό που ο Καζαντζάκης αλλά και άλλοι διανοητές είχαν πει: «Η αληθινή πατρίδα ενός λαού είναι ή γλώσσα του. Αν αυτή χαθεί, χάνεται και ο λαός μαζί της»!
Βιβλιογραφία:
Αντωνίου Α. Αντωνάκου:» «Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί Γλώσσης», εκδόσεις ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ.
Αντωνίου Α. Αντωνάκου: «Γλώσσα ποί πορεύη;» Εκδόσεις ΚΑΔΜΟΣ.
http://eoniaellhnikhpisti.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου