Πρώτη πολιτική παρέμβαση Ε.Βενιζέλου: "Να προετοιμαζόμαστε και για τα χειρότερα"

Στην πρώτη του ουσιώδη πολιτική παρέμβαση προχώρησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας  Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας σε εκδήλωση με θέμα «Το εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση». Η παρέμβαση του είχε βασικά τρεις άξονες: Οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό. Ζήτησε σαφώς την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ πέραν του 2013, αλλά όπως είπε "Πρέπει να προετοιμαζόμαστε και για το χειρότερο γιατί οι αποφάσεις λαμβάνονται από κέντρα στα οποία η Ελλάδα έχει πολύ μικρή επιρροή". 

Είναι σαφές ότι ο Ε.Βενιζέλος ετοιμάζεται για την "επόμενη μέρα" και προσπαθεί να εμπεδώσει στην κοινωνία το προφίλ της "ήρεμης δύναμης", πλασσάροντας πλατφόρμες ρεαλιστικών και κατά το δυνατόν, "αξιοπρεπών λύσεων", χωρίς να διαφοροποιείται αισθητά σε καμία περίπτωση από την νυν διακυβέρνηση.

Τα βασικά σημεία της παρέμβασης: «Μέσα σε μία εξαιρετικά κρίσιμη και δυσμενή διεθνή οικονομική συγκυρία και καθώς βρισκόμαστε υπό καθεστώς αυστηρής επιτήρησης, κινούμαστε παράλληλα - όπως οφείλουμε - σε τρεις άξονες: ο πρώτος αφορά την αυστηρή και συνεπή εφαρμογή του Μνημονίου, που αποτελεί το πολιτικό αλλά και δικαιοπρακτικό θεμέλιο της δανειακής σύμβασης που μας συνδέει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με στόχο την πλήρη και κανονική λήψη του δανείου των 110 δις ευρώ που είναι απολύτως αναγκαίο για την χρηματοδότηση των δανειακών αναγκών της χώρας κατά 2011 και το 2012. 

Οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε ότι τώρα βρισκόμαστε έξω από τις αγορές, πως το δάνειο που είναι το προοίμιο του μεταβατικού και του οριστικού μηχανισμού στήριξης που προετοιμάζεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν έχει ακόμη αναληφθεί από την Ελλάδα, έχουν μόλις αναληφθεί 29 δις και είναι ζωτικό όλες οι δόσεις να καταβληθούν κανονικά. 

Φυσικά, αυτός ο πρώτος άξονας δεν αρκεί από μόνος του. Γι’ αυτό ο δεύτερος ισότιμος άξονας είναι η εφαρμογή όλων των άλλων πολιτικών, πέραν του Μνημονίου που αφορούν την καλή λειτουργία του κράτους, με τη μορφή της δημόσιας διοίκησης αλλά και με τη μορφή των εγγυήσεων του κράτους πρόνοιας. Και ταυτόχρονα, την υποστήριξη, με διοικητικές, νομοθετικές και χρηματοοικονομικές πρωτοβουλίες, όλων των κρίσιμων τομέων της πραγματικής οικονομίας και των τομέων που συμβάλλουν ουσιαστικά στην παραγωγή του ΑΕΠ, όπως είναι η οικοδομική δραστηριότητα, ο τουρισμός, το λιανικό εμπόριο και η ναυτιλία.

Ήδη, παράλληλα με τον προϋπολογισμό του 2011 ανακοινώθηκαν μία σειρά από μέτρα για όλους αυτούς τους τομείς. Και τα μέτρα αυτά γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι πρέπει να είναι πιο γενναία, πιο ριζοσπαστικά, προκειμένου να πετύχουμε την ανάσχεση της ύφεσης καθώς σε καμία περίπτωση η ύφεση το 2011 δεν μπορεί να υπερβεί το -3%, αριθμό πάνω στον οποίο έχουν οικοδομηθεί όλοι οι κρίσιμοι υπολογισμοί των δημοσιονομικών και μακροοικονομικών μεγεθών. 

Ο τρίτος άξονας είναι αυτός που αφορά την ολοκλήρωση του σχεδίου εξόδου από την κρίση, καθώς πρέπει να φωτιστεί το σημείο εξόδου το 2013. Και προκειμένου να επιτευχθεί αυτό πρέπει οι δανειακές ανάγκες για το 2014, 2015, 2016 να περιοριστούν σε λογικά και αντιμετωπίσιμα επίπεδα, να είναι εφικτή -όπως θέλουμε- η παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων και να αρχίζουν να επιτυγχάνονται οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης. Γιατί χωρίς τη συνδρομή αυτών των τριών προϋποθέσεων δεν μπορεί να επιτευχθεί η έξοδος από τον μηχανισμό επιτήρησης και η επάνοδος στη φυσιολογική λειτουργία της οικονομίας.
Και όλα αυτά μέσα σε συνθήκες πανευρωπαϊκής κρίσης που επεκτείνεται και κινδυνεύει να αποκτήσει διαστάσεις ενός domino effect. Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να τεθεί το ταχύτερο επί τάπητος, σε συνεννόηση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ζήτημα επιμήκυνσης της εξόφλησης του δανείου των 110 εκατ., ως αρχικό βήμα για την διαμόρφωση μιας δημοσιονομικής εικόνας η οποία να είναι διαχειρίσιμη, όπως όλοι θέλουμε.
Βεβαίως, όλα αυτά εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από διεθνείς παράγοντες στους οποίους πολύ μικρή επιρροή μπορεί να έχει η Ελλάδα. Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να κινούμαστε πάντα και αμυντικά, δηλαδή να προετοιμαζόμαστε πάντοτε για κάθε κακό σενάριο και να διαμορφώνουμε την καλύτερη δυνατή θέση για την χώρα μας.

Όλα αυτά στην πραγματικότητα μας φέρνουν αντιμέτωπους με το κορυφαίο ζήτημα της πολιτικής ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαχειρίζεται τέτοιου είδους κρίσεις και να συμπληρώνει με την αναγκαία πολιτική αποφασιστικότητα και βούληση τους χρηματοοικονομικούς θεσμούς, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ίδιο το ευρώ, γιατί τέτοιου μεγέθους νομισματικοί και χρηματοπιστωτικοί θεσμοί απαιτούν και αντιστοίχου μεγέθους πολιτικούς θεσμούς και κυρίως αντιστοίχου μεγέθους πολιτική βούληση και ικανότητα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο».
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr