Bravo Giorgo

του Νίκου  Χειλαδάκη

Δημοσιογράφου – Συγγραφέα – Τουρκολόγου

Η συνάντηση Παπανδρέου Ερντογάν και οι συνομιλίες που διεξήχθησαν στο παγωμένο Ερζερούμ στις 7 Ιανουαρίου θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει κανείς σαν το άκρων άωτο της μυστικής διπλωματίας. Επί τρεις ολόκληρες ώρες οι δυο πρωθυπουργοί, (δυο ώρες μόνοι τους και μετά άλλη μια ώρα μαζί με τους κ Νταβούτολγου και Δρούτσα),  συνομιλούσαν κεκλισμένων των θυρών για τα πολύ σημαντικά διμερή θέματα που άπτονται άμεσα της εθνικής μας ακεραιότητας, την οποία, όπως είναι γνωστό τοις πάσοι, επιβουλεύεται με ένα νεοοθωμανικό επεκτατισμό η σύγχρονη Τουρκία του ισλαμιστή Ερντογάν.

Η υποδοχή «μετά βαΐων και κλάδων» του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ερζερούμ και στη συνέχεια η μεγαλοπρεπή τελετή των εγκαινίων του σταδίου όπου θα φιλοξενήσει τους διεθνείς πανεπιστημιακούς χειμερινούς ολυμπιακούς, δημιούργησε πραγματικά μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα η οποία όμως έθαψε στην λήθη το ιστορικό παρελθόν της πόλης αυτής. Οι Έλληνες ανταποκριτές αγνόησαν ότι το Ερζερούμ είναι η γνωστή βυζαντινή Θεοδοσιούπολη με μεγάλη ιστορία στα ακριτικά χρόνια του Βυζαντίου. Αλλά το Ερζερούμ είναι γνωστό και στην σύγχρονη ελληνική ιστορία σαν «Τόπος Κρανίου», τόπος μαρτυρίου χιλιάδων Ελλήνων της Μικράς Ασίας και κυρίως του Πόντου. Είναι ο τόπος που τα Αμελέ Ταμπουρού, (τα θηριώδη τάγματα εργασίας, δηλαδή θανάτου), οδηγούσαν χιλιάδες Έλληνες μετά από εξαντλητικές και θανατηφόρες πορείες για να αφήσουν τα οστά τους στα παγωμένα χώματα της περιοχής. Μέχρι και σήμερα κάθε τόσο ανακαλύπτετε κάποιος ομαδικός τάφος. Είναι ο τόπος της ανελέητης σφαγής χιλιάδων Αρμενίων και άλλων χριστιανών της Μικράς Ασίας στις μεγάλες γενοκτονίες των χριστιανών της ανατολής από τους Νεότουρκους και τους κεμαλικούς. Είναι ένας τραγικός ιστορικός τόπος για τον οποίο φυσικά ο Έλληνας πρωθυπουργοί και οι συνοδοί του δημοσιογράφοι προτίμησαν να τον θάψουν με την σειρά τους στην λήθη της «ιστορικής προσέγγισης» Ελλάδας κα Τουρκίας.

Αλλά την γιορτινή ατμόσφαιρα θα πίστευε κανείς πως «χάλασε» η ομιλία του κ Παπανδρέου σε ένα ακροατήριο 192 Τούρκων διπλωματών από όλο τον κόσμο. Ο κ. Παπανδρέου σε αυτή την ομιλία είπε τα αυτονόητα, δηλαδή ότι η Τουρκία παραβιάζει τον εθνικό μας χώρο στο Αιγαίο, ότι αν δεν λυθεί το κυπριακό δεν θα μπορέσει να προωθήσει την ενταξιακή της πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία για τους λαθρομετανάστες, χωρίς φυσικά να αναφέρει την συνθήκη που υπόγραψε η Τουρκία για την επαναπροώθηση τους στο τουρκικό έδαφος. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η ομιλία μια θαρραλέα ομιλία προς τους Τούρκους πρεσβευτές η οποία εξέφρασε τα κοινά αισθήματα του ελληνικού λαού. Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική ειδικά για όσους έσπευσαν να επαινέσουν την στάση του Έλληνα πρωθυπουργού. Θα μπορούσε να είναι μια θαρραλέα ομιλία αν  δεν υπήρχε αυτό το σκοτεινό παρασκήνιο της μυστικής διπλωματίας. Ακριβώς από αυτό το παρασκήνιο ήρθαν στη συνέχεια και οι δηλώσεις του Ερντογάν που ακολούθησε τον κ Παπανδρέου στο βήμα.  Ο Τούρκος πρωθυπουργός, (ο γράφων παρακολούθησε ζωντανά και τις δυο ομιλίες), δεν έδωσε μεγάλη σημασία στις «αιχμές» του κ Παπανδρέου αλλά στο τέλος τόνισε κάτι το πολύ σημαντικό που θα έλεγα πως  είναι και η ουσία όλης αυτής της έντονη μέρας των διμερών επαφών. Είπε ο Τούρκος πρωθυπουργός πως είναι σίγουρος ότι μαζί με τον φίλο του, τον κ Παπανδρέου, πολύ σύντομα θα επιλύσει τα διμερή προβλήματα όπως και το πρόβλημα του Αιγαίου. Το τι σημαίνει αυτή η σημαντική δήλωση θα μπορούσε κανείς να παραπέμψει για απάντηση στην τρίωρη μυστική συνομιλία μεταξύ των δυο πρωθυπουργών.

Τα οικονομικά προβλήματα μιας χώρας έρχονται και παρέρχονται αλλά οι συμφωνίες πάνω σε εθνικά θέματα μένουν και χαρακτηρίζουν την μελλοντική πορεία μας σαν έθνος και στις μέλλουσες γενιές μας. Με ένα έμπειρο μάτι θα μπορούσε κανείς να αναλύσει την 7η Ιανουαρίου σαν μια πολύ καλοστημένη θεατρική παράσταση. Θα’ έλεγε κανείς πως στο παρασκήνιο είχε συμφωνηθεί ο κ Παπανδρέου να ομιλήσει με αιχμές κατά της Τουρκίας, κάτι που προκάλεσε και τα έντονα έντονα σχόλια στον τουρκικό τύπο, αλλά ο κ Ερντογάν να απαντήσει με χλιαρό τρόπο καθώς εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν ότι στο παρασκήνιο και στις μυστικές συνομιλίες είχε ήδη συμφωνηθεί το επίμαχο, δηλαδή η συμφωνία συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει πολύ ευρύτερους ορίζοντες δράσης από τα «μίζερα» ελληνικά προβλήματα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ίσως σκοπεύει να ηγηθεί μεγάλης θέσης με διεθνή προβολή στο εξωτερικό. Το επικίνδυνο όμως είναι ότι πριν καταλάβει αυτή την θέση έχει προκαθορισμένο  σκοπό να κλίσει όλα τα εθνικά θέματα, δηλαδή Σκοπιανό, Αιγαίο και Κύπρο. Ο Ερντογάν θεωρείται ο καλύτερος συνεργάτης του σε αυτή την επιδίωξη και μάλλον θα τον στηρίξει να καταλάβει την διεθνή θέση που θα  λαμπρύνει την πολιτική του καριέρα. Όλα αυτά όμως με την θυσία των εθνικών μας συμφερόντων. Ο κ Παπανδρέου είναι ο πρωθυπουργός που παρέδωσε την χώρα του στην κατοχή του ΔΝΤ. Θα είναι και αυτός που θα θάψει τα εθνικά μας συμφέροντα χάριν της δικής του προσωπικής επιτυχίας στον διεθνή χώρο; Μήπως πίσω από τα χαμογέλα των Ερντογάν και Παπανδρεου κρύβονταν η δικαίωση του  νεοοθωμανικού επεκτατισμού σε βάρος της πατρίδας μας ; Όλα αυτά θα πρέπει να μας βάλουν σε πολύ σοβαρές σκέψεις για το μέλλον του ελληνισμού και της πατρίδας μας καθώς όλα όσα μας κράτησαν επί αιώνες στην ύπαρξη  σήμερα κινδυνεύουν άμεσα.  Το πονηρό επιστέγασμα σε αυτή την μυστική διπλωματία και στο σκοτεινό παρασκήνιο θα είναι ότι η συμφωνία συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρησης  του εθνικού μας χώρου θα σερβιριστεί σαν  η «επιτυχία» της ειρηνικής επιτέλους επίλυσης των διμερών προβλημάτων  και ότι επιτελούς θα «απολαύσουμε» τα αγαθά της ειρηνικής συνύπαρξης. Αλλά ποια ειρήνη ; Αυτή που θα έχει παραδώσει την εθνική μας κυριαρχία καθώς  όλα τα διμερή προβλήματα που οι χαμογελαστοί κύριοι Ερντογάν και Παπανδρέου θέλουν να επιλύσουν, είναι απόρροια καθαρά και μόνο των τουρκικών διεκδικήσεων και προκλήσεων σε βάρος μας.

Αν επιθυμούμε τέτοια ειρήνη και αν επιθυμούμε να εξαφανιστούμε σαν έθνος και σαν λαός τότε… BRAVO GIORGO.

Ζωηφόρος

το είδαμε εδώ