Πήγε στην Τουρκία, συζήτησε για όλα που αφορούν στις διμερείς σχέσεις, φυσικά και για τη συνεκμετάλλευση (που θα σημάνει και συγκυριαρχία) και μετά είπε να πατήσει και κάνα-δύο κορώνες για την εδώ εσωτερική κατανάλωση. Μόνο που δεν έπεισε κανέναν, εκτός από τους παπαγάλους του: τον φιλοκυβερνητικό Τύπο, που άδραξε την ευκαιρία να μας παρουσιάσει τον πρωθυπουργό... ως εθνικά ανυποχώρητο! Και γέλασαν και οι πέτρες! Μιλώντας λοιπόν στο Ερζερούμ, ο Παπανδρέου (ανέφερε ότι η πόλη είναι ένας τόπος οδυνηρών αναμνήσεων και για τον Ελληνισμό της Τουρκίας), αφού μας είπε, όντας εκτός τόπου και χρόνου, ότι η Ελλάδα (του μνημονίου, των λουκέτων και της ανεργίας) «αναγεννιέται» (ναι, το ακούσαμε και αυτό!), αφού μίλησε για τη φιλία του με τον μακαρίτη τον ντονμέ Ισμαήλ Τζεμ, με τον οποίο «μοιραστήκαμε ένα κοινό όραμα, προσπαθήσαμε να του δώσουμε σάρκα και οστά, παλεύοντας με τις δυσκολίες και τις στερεότυπες αντιλήψεις που επικρατούσαν και στις δύο πλευρές», όπως είπε, επιχείρησε να μας τρελάνει κιόλας!
Διαβάστε τι είπε, για τις ανάγκες της εδώ επικοινωνιακής «κατανάλωσης» κι ενώ μαθαίναμε για τα όσα απίθανα είπε στην Οξφόρδη ο αντιπρόεδρός του για τους επαναστάτες του ‘21:
«Την Τετάρτη, την παραμονή της άφιξής μου στην Τουρκία, οκτώ αεροσκάφη της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας πέταξαν πάνω από το Αγαθονήσι, ένα μικρό ελληνικό νησί, με εκατόν πενήντα κατοίκους. Οκτώ αεροσκάφη παραβίασαν την ελληνική κυριαρχία. Γιατί; Ποιο είναι το νόημα; Τι προσπαθεί να αποδείξει η Τουρκία;... Και ρωτώ: είμαστε καταδικασμένοι στην ένταση, στην καχυποψία, σε ενέργειες που, σε μια μέρα, μπορούν να υπονομεύσουν την προσεκτική και συστηματική δουλειά που χρόνια οικοδομούμε; Αν το πίστευα αυτό, δεν θα ήμουν εδώ».
Και συνέχισε με φιλοτουρκικές αβρότητες, που πολλοί απέφυγαν να αναφέρουν: «πιστεύω στην προοπτική της Τουρκίας στην Ευρώπη. Οι αρχές της Δημοκρατίας δεν προκαθορίζονται από τη θρησκεία. Η Δημοκρατία δεν είναι χριστιανική. Η Δημοκρατία είναι κτήμα της οικουμένης... Και το 1999, εμείς πρωτοστατήσαμε στο άνοιγμα της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Γιατί πιστεύουμε ειλικρινά πως αυτό θα είναι επωφελές για όλους, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την Τουρκία, για την περιοχή μας και, βεβαίως, και για τις διμερείς μας σχέσεις». Όσον αφορά στο Κυπριακό, όλα καλά τα είπε, μέχρι να φτάσει στον εθνομηδενιστή Δημήτρη Χριστόφια και στη «λύση»: «Η διεθνής κοινότητα δεν πρόκειται να νομιμοποιήσει μια εισβολή και η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί, όσο συνεχίζεται η κατοχή. Γι' αυτό, πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειές μας για μία ακόμα - ελπίζω, τελευταία - προσπάθεια για τη λύση του Κυπριακού... Ο Πρόεδρος Χριστόφιας, είναι ο ηγέτης, πιστεύω, που μπορεί να φέρει τη λύση εκ μέρους των Ελληνοκυπρίων. Χρειάζεται και από την άλλη πλευρά έναν πραγματικό συνομιλητή».
Ο Παπανδρέου δεν έπεισε και δη τους πατριώτες. Οι δε λεονταρισμοί από το Ερζερούμ, μόνο το γέλωτα προκαλούν. Η ιστορία έχει καταγράψει τις απόψεις του. Τα όσα ειπώθηκαν, προφανώς κατόπιν πρότερης συνεννόησης με τον Ταγίπ Ερντογάν, αποτελούν απλά στάχτη στα μάτια και προπέτασμα καπνού για αυτά που έρχονται: συνεκμετάλλευση και συγκυριαρχία.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου