Αυτή η αποκάλυψη, ακυρώνει το διαχρονικό ψεύδος του Χριστόφια και των ομοίων του, που επιμένουν να μιλούν για “θηριωδίες και από τις δύο πλευρές το 64″.
Αντί λοιπόν να βγει και να ζητήσει συγνώμη έστω και μετά από μισόν αιώνα, έκανε την ανεκδιήγητη δήλωση περί εισβολής Ελλήνων για να προσφέρει για άλλη μία φορά τις υπηρεσίες του στους τούρκους φασίστες. Να τον χαιρόμαστε.
Το Γραφείο Ειδικού Πολέμου βρίσκεται πίσω από κάθε προβοκάτσια
Συνεχίζεται ο απόηχος των δηλώσεων του ε.α.στρατηγού και πρώην γ.γ. του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου για πυρπόληση τεμένων στην Κύπρο από τους ίδιους τους Τούρκους, προκειμένου να σπείρουν κακά ζιζάνια μεταξύ των δύο κοινοτήτων και για να ξεσηκώσουν τους Τ/κ εναντίον των Ε/κ διαδίδοντας ότι η πυρπόληση ήταν έργο των εχθρών των Τούρκων και του Ισλάμ.
Την τακτική αυτή εφαρμόζουν οι Τούρκοι με θρησκευτική ευλάβεια μετά την ανακήρυξη της Δημοκρατίας του 1923. Η σύγχρονη Ιστορία τους έχει να επιδείξει πολλά παραδείγματα. Το δυσάρεστο για μια χώρα όπως την Τουρκία, που στοχεύει την ένταξή της στην ΕΕ και θέλει να θεωρείται ευρωπαϊκή, είναι ότι πίσω από κάθε αντιδημοκρατικό, εγκληματικό, απάνθρωπο οργανωμένο γεγονός κρύβεται η επίσημη Τουρκία άσχετα αν υπάρχει ο ισχυρισμός ότι πρωταγωνιστές ήταν συγκεκριμένες ομάδες.
Αργά ή γρήγορα αποκαλύπτονταν ότι τα σχέδια, ο συντονισμός και η εκτέλεση των παράνομων ενεργειών ήταν -και είναι- έργο του Γραφείου Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ).
Το ΓΕΠ δεν είναι μόνο καρκίνωμα για την Τουρκία αλλά έχει απλώσει τα πλοκάμια του και στην Κύπρο, στο κατεχόμενο από την Τουρκία Κουρδιστάν,στη Δ. Θράκη, ακόμη και σε τουρκογενείς δημοκρατίες. Είναι γνωστός ο ρόλος που διαδραμάτισε το ΓΕΠ στην ίδρυση της Τουρκικής Αντιστασιακής Οργάνωσης (ΤΜΤ) στην Κύπρο. Ο εκ των ιδρυτών της τρομοκρατικής αυτή οργάνωσης, ο Ισμαήλ Τανσού, στο βιβλίο του «Και όμως δεν κοιμόταν κανείς» εξιστορεί με κάθε λεπτομέρεια το ρόλο του ΓΕΠ στην ίδρυση και δράση της ΤΜΤ, αφού αξιωματικοί του γραφείου αυτού οργάνωσαν, διοίκησαν, χρηματοδότησαν την οργάνωση με στόχο την επανάκτηση της Κύπρου και όχι τη διχοτόμηση της νήσου. Στο βιβλίο γίνεται αναφορά στο Ντενκτάς και γράφει ότι ήταν όργανο του ΓΕΠ, ότι ο Κιουτσιούκ παραμερίστηκε επειδή ήθελε να έχει υπό τις διαταγές του την ΤΜΤ η οποία ήταν δημιούργημα του ΓΕΠ, ότι ο Ραούφ ήταν το δεξί χέρι του διοικητή της ΤΜΤ αντισυνταγματάρχη Βουρουσκάν του οποίου κάθε εντολή εκτελούσε κατά γράμμα κλπ.
Από τα πλέον επίσημα χείλη έχουμε ακούσει κατά καιρούς για το ρόλο του ΓΕΠ στην οργάνωση των Σεπτεμβριανών στην Κων/πολη, που έμειναν στην ιστορία ως «Γεγονότα 6-7 Σεπετεμβρίου 1955». Στα γεγονότα αυτά, τουρκικός όχλος, με πρόφαση τα Κυπριακό, κατέστρεψε κάθε τι το ελληνικό και ορθόδοξο στην Πόλη, βίασε γυναίκες, δολοφόνησε ιερωμένους, πυρπόλησε εκκλησίες, μονές, νεκροταφεία… (Σε συνέντευξη στο δημοσιογράφο Φατίχ Γκιουλάπογλου (1991) ο Γιρμιμπέσογλου με υπερηφάνεια είπε: «Τα γεγονότα της 6-7 Σεπτεμβρίου ήταν έργο του ΓΕΠ. Είχαν οργανωθεί θαυμάσια και πέτυχαν τον στόχο τους».)
Τη σφραγίδα του ΓΕΠ τη βλέπουμε στη δολοφονία των Καβάζογ-λου-Μισια- ούλη, στην ανατίναξη των τζαμιών Μπαϋρακτάρ και Ομεριγιέ, στη δολοφονία των Τ/κ δημοσιογράφων Μουζαφέρ Γκιουρκάν και Αϊχάν Χικμέτ, του Θεόφιλου Γεωργιάδη, του δημοσιογράφου Αμπτί Ιπεκσί, του Κουτλού Ανταλί … Σε σειρά ολοσέλιδων δημοσιευμάτων της Μιλιέτ για το ΓΕΠ ( Οκτώβριος 2007) διαβάζουμε ότι ο παρ’ ολίγον δολοφόνος του Πάπα, ο Αγτζά, τα γνωστά ονόματα του παρακράτους και του βαθέως κράτους της Τουρκίας Αμπτουλλάχ Τσατλί, Χαλούκ Κιρτσί, Μετίν Καπτάν εργάστηκαν για λογαριασμό του ΓΕΠ.
Από το ΓΕΠ εκβιάστηκε ο Αχμέτ Μιτχάτ Μπερμπέρογλου για να μην κατέλθει στην εκλογική αναμέτρηση με τον Ντενκτάς για το αξίωμα του αντιπροέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.Σύμφωνα με δημοσίευμα της Γενή Ντουζέν, όργανα του ΓΕΠ τον εξανάγκασαν να αποσύρει την υποψηφιότητα βάζοντας του πιστόλι στον κρόταφο.
Στο ΓΕΠ αποδίδεται και ο εξαναγκασμός του Φαζίλ Κιουτσιούκ να αποσύρει την υποψηφιότητά του έναντι του Ραούφ.Όπως γράφει ο πρώην διοικητής του ΓΕΠ Κεμάλ Γιαμάκ (1967-1974) η απόφαση για περιθωριοποίηση του Κιουτσιούκ και διαδοχή του από τον Ντενκτάς ήταν απόφαση του ΓΕΠ. Το ΓΕΠ είναι αναμεμιγμένο σε δολοφονίες Κούρδων, στην αρμενική οργάνωση ΑΣΑΛΑ, αλλά και σε δολοφονίες εντός της Τουρκίας. Αρκεί να αναφερθεί ότι το όνομα του Γιρμιμπέσογλου αναφέρεται μεταξύ των δραστών της δολοφονικής απόπειρας κατά του Οζάλ στις 18/6/1988.
Το ιστορικό του ΓΕΠ
Στη δεκαετία του ’50 ιδρύθηκε το Τμήμα Ανορθόδοξου Πολέμου (ΤΑΠ). Στις 27/9/1952 και επί πρωθυπουργίας Μεντερές το ΤΑΠ αυτό το διαδέχτηκε το ΓΕΠ μετά από εντολή του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Άμυνας. Στην αρχή έφερε την ονομασία «Συμβούλιο Εποπτείας Επιστράτευσης». Στη συνέχεια του δόθηκε η ονομασία Γραφείο Ειδικού Πολέμου και μετά (1992) Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων.
Η πρόσληψη του πολιτικού προσωπικού στο ΓΕΠ γίνονταν μετά από εξονυχιστική έρευνα των πολιτικών φρονημάτων του υποψηφίου αλλά και της οικογενείας του. Το πράσινο φως δίδονταν μόνο στους «πατριώτες» οι οποίοι προέρχονταν από τη Δεξιά. Οι υποψήφιοι εκπαιδεύονταν σε ειδικούς χώρους σε ανταρτοπόλεμο. Έφεραν την ονομασία Λευκές Δυνάμεις. Γνώριζαν τα σημεία όπου υπήρχαν όπλα και πυρομαχικά στο έδαφος. Πολλοί νέοι φοιτητές που εργάστηκαν στο ΓΕΠ μεταπήδησαν στην πολιτική και εξελέγησαν βουλευτές διαφόρων δεξιών κομμάτων, αλλά και του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος.
Τη δεκαετία του ’60 ο γνωστός δημοσιογράφος της Ακσάμ, Ιλχαμί Σοϋσάλ, ασχολήθηκε με τον τεκτονισμό και αναφέρθηκε και σε ονόματα τεκτόνων μεταξύ των οποίων ήταν και ονόματα αξιωματούχων του ΓΕΠ χωρίς ο ίδιος να γνωρίζει ότι ήταν μέλη του Γραφείου. Στις 8/9/1966 δολοφονήθηκε από τρία όργανα του ΓΕΠ μεταξύ των οποίων και ο αντισυνταγματάρχης Ρατζί Τεκίν . Τελικά ο Τεκίν όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε για ανθρωποκτονία αλλά μετατέθηκε στην Κύπρο και ανέλαβε υπηρεσία στην ΤΜΤ.
Αόρατος πιλότος που κυβερνά την Άγκυρα
Ο πιο γνωστός ίσως Τούρκος δημοσιογράφος Τσετίν Αλτάν είχε αποκαλέσει το ΓΕΠ σαν τον «αόρατο πιλότο που κυβερνά την Τουρκία», άσχετα αν ο κόσμος πιστεύει ότι το ρόλο αυτό έχει αναλάβει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας. Πριν από μερικές δεκαετίες, ο ρόλος, αλλά ακόμη και η ύπαρξη του ΓΕΠ ήταν άγνωστα σε πολλούς, ακόμη και σε μέλη της Κυβέρνησης.
Στις 28/11/1990 ο Ετζεβίτ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Μιλιέτ, αναφέρθηκε στην άγνοιά του για την ύπαρξη και δράση του ΓΕΠ και είπε ότι την πληροφορήθηκε από τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων Σεμίχ Σαντζάρ όταν ο τελευταίος του ζήτησε ένα σεβαστό κονδύλι από τα άδηλα κονδύλια της Προεδρίας για κάλυψη κάποιων αναγκών. Ο στρατηγός ενημέρωσε τον Ετζεβίτ για τα ειδικά καθήκοντα και αποστολές του ΓΕΠ στην Κύπρο, χωρίς να προχωρήσει σε λεπτομέρειες. Όταν ο Ετζεβίτ ζήτησε να πληροφορηθεί πού στεγάζεται το ΓΕΠ, τον πληροφόρησαν ότι στεγάζεται στο ίδιο κτήριο της Επιτροπής Αμερικανικής Βοήθειας.
Δεν ξενίζει το γεγονός ότι ο Στρατός κρατούσε μυστική την ύπαρξη του ΓΕΠ από την πολιτική ηγεσία καθ’ ότι θεωρούσε -και θεωρεί- τον εαυτό του φύλακα της παρακαταθήκης των αρχών του Ατατούρκ, εξ ου και από τους 11 προέδρους της Δημοκρατίας οι 6 είναι στρατηγοί, ενώ με τρία πραξικοπήματα ανέτρεψαν ισάριθμες κυβερνησεις με τα τανκς και άλλες τόσες έμμεσα.
Πληροφορίες στον τουρκικό Τύπο αναφέρουν ότι το ΓΕΠ εξοπλίζονταν, εκπαιδεύονταν και χρηματοδοτούνταν από τις ΗΠΑ προκειμένου να αναχαιτίσει τον κομμουνιστικό κίνδυνο.
Κάθε μέλος του ΓΕΠ είχε την κωδική του ονομασία και λίγοι γνώριζαν τα πραγματικά στοιχεία της ταυτότητας τους. Ως ΓΕΠ ακολουθούσε την πρακτική των άλλων παρόμοιων οργανώσεων οι οποίες δραστηριοποιούνταν σε διάφορες χώρες και με διαφορετικές ονομασίες.
Όλες βρίσκονταν και δραστηριοποιούνταν υπό τις εντολές του ΝΑΤΟ και για ανάχωμα στον κομμουνιστικό κίνδυνο όπως η ιταλική Γκλάντιο , η Κοντργκερίλα στην Τουρκία, η Β-8 ή SheepSkin στην Ελλάδα , η SDRΑ-8 στο Βέλγιο, το ΝΑΤΟ Command στην Ολλανδία, η Επιχείρηση Gehlen ή StayΒehind ή Sword στη Γερμανία , η Schwertστην Αυστρία, η GΑLστην Ισπανία, η SecretΒritish networkστην Αγγλία. Σύμφωνα με την εφημερίδα Οζγκιούρ Ντουσουντζέ (4/1/2006) το ΓΕΠ χρηματοδοτούνταν με ένα εκατ $ το χρόνο. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην παρακρατική οργάνωση Εργκενεκόν διαδραμάτισε το ΓΕΠ. Ο διοικητής του Γραφείου Μπεχτσέτ Οκτάϋ είχε πολύ στενές σχέσεις με τον υπόδικο Ιμπραχίμ Σαχίν. Όταν άρχισαν να αποκαλύπτονται κάποιες καταστάσεις ο Οκτάι αυτοκτόνησε (26/2/2009).
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου