Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

ΠΑΡΑΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΛΥΣΗ.

ΣΧΟΛΙΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗ:
Εφόσον η ελληνική κυβέρνηση και τα περισσότερα κόμματα του Κοινοβουλίου δέχονται την σύνθετη ονομασία και τον γεωγραφικό προσδιορισμό, γιατί δεν προτείνουν στις διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια ως λύση και την ονομασία ΠΑΡΑΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;;;

ΕΔΩ μπορείτε να δείτε άλλη μια καλή πρόταση ως "NOVAMACEDONIA"

Πριν ψηφίσετε θυμηθείτε, ότι αμέσως  μετά τις εκλογές έρχεται λύση με σύνθετη ονομασία και ό,τι αυτό επιφέρει.


ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Σταθερή πεποίθηση μου είναι ότι η Ελληνική Γλώσσα συνιστά το πλουσιότερο αποτελεσματικότερο και ακριβολογικά ύψιστο εργαλείο επικοινωνίας των ανθρώπων.
Είναι δυνατόν μια τέτοια γλώσσα να μην δύναται να παρέχει ένα λεκτικό τύπο/μορφή, τέτοιο που και να εμπεριέχει το επίμαχο - περιζήτητο(από τους επίδοξους «μνηστήρες» γείτονες των Σκοπίων) όνομα "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", αλλά και να μην προκαλεί κανενός είδους ζημιά , ή άλλη «παρενέργεια» στην ελληνικότητα του δότη και χωρίς να αφήνει χώρο για κανενός είδους αμφισβήτηση, ή παρερμηνεία από οποιονδήποτε, οποτεδήποτε;
Η βαθειά μου πίστη στην αστείρευτη δύναμη του Ελληνικού Λόγου με οδήγησε - βάσει λογικής και όχι συναισθήματος - στις εξής προϋποθέσεις:
-Να παραμένει αδιάβλητη η πρωτογενής έννοια.

-Να σφραγιστεί σημασιολογικά το περιεχόμενό της, διασφαλίζοντάς το από υπαινιγμούς ή (και) ασάφειες.
-Να μην αφήνει «κερκόπορτες».
Έτσι προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:
ανείζουμε το όνομα «Μακεδονία» στους σκοπιανούς, αλλά με ύψιστη ασφάλεια.
-Δεν το δίνουμε «μόνο» του, ή παρέα με «ευάλωτες» λεξούλες (βλ. βόρεια, άνω, νέα, κλπ.), αλλά εγκιβωτισμένο με (ας μου επιτραπεί η έκφραση) τέσσερις πανίσχυρους φύλακες - τέσσερα γράμματα, τα εξής:
«-Π-Α-Ρ-Α-»
Προτείνω δηλαδή τον όρο: «ΠΑΡΑΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»
- Σύμφωνα με το ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ (εκδ. Ο.Ε.Ε. «ΑΤΛΑΣ», ΑΘΗΝΑΙ 1961),σελ. 1451, η πρόθεση «παρα-» δηλώνει: τόπον (το πλησίον), αντίθεση-παράβαση, προσθήκη, εξαίρεση κλπ.
- Σύμφωνα με το βιβλίο-πόνημα «Ο εν τη λέξη Λόγος» της κ. Άννας Τζιροπούλου-Ευσταθίου (ΑΘΗΝΑΙ 2005, ΕΚΔ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ), σελ.83-84, κεφ. «ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ» σημειώνει – εκτός των άλλων :
«…Οι προθέσεις λοιπόν συμβάλουν εις την παραγωγήν Λεξιλογίου με λεπτότατες εννοιολογικές αποχρώσεις » και παρακάτω :
«Είναι τόσο ισχυρή η εμπεριεχόμενη στις προθέσεις ‘δυναμική’, ώστε έχουν την ικανότητα, εάν συντεθούν καταλλήλως, με μία μόνον λέξι να περιγράψουν λεπτομερώς και εναργώς διάφορες καταστάσεις και κινήσεις». Επίσης: [Σημ. Καμμία γλώσσα δεν διαθέτει την ποικιλία των ελληνικών προθέσεων…]
- Στο λήμμα «παρα», το λεξικό LIDDELL & SCOTT (ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ), σελ. 954, περιγράφει την έννοιά του «κυρίως ως κίνηση (ή θέση) δίπλα (ή κοντά) σε κάτι».
Έτσι, σύμφωνα με τα δεδομένα αυτά, έχουμε ακριβή αντίληψη του περιεχομένου λέξεων όπως: παραπόδα , παραφυάς, παράθυρο, παραμύθι κλπ (η λίστα μπορεί να περιέχει πλήθος ανάλογων περιπτώσεων).
Κάποια από τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας προσέγγισης παραθέτω παρακάτω:
- Είναι ενιαία - αδιάσπαστη λέξη.
- Είναι λέξη εύηχη, με «στακάτη» προφορά, εύκολα προφερόμενη από αλλοεθνείς.
- Είναι δηλωτική σημασίας, χωρίς να αμφισβητεί στο παραμικρό την αρχική πρωτογενή πηγή της, εσαεί.
- Μας επιβραβεύει στη διεθνή κοινότητα ως όχι «στείρα άκαμπτους» στο διπλωματικό γίγνεσθαι.
- Δεν υπάρχει σύνδεσή της με εθνοτικά, θρησκευτικά, ιστορικά ή χρονικά κριτήρια.
Μειονεκτήματα: βεβαίως και θα λοιδορηθεί από «λάκηδες» και ιοβόλες έχιδνες των κραταιών ΜΜΕ …(υποθέτω για το εύστοχο του όρου). Ίσως μικροεγωισμοί ανακύψουν σε κάποιους που απέρριπταν πεισματικά οποιοδήποτε όρο που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία, ίσως με δογματική διάθεση.
Πιθανόν να φανεί κάπως απλοϊκό σε κάποια προοδευτικά ώτα…
Θέτω στην κρίση σας λοιπόν τις παραπάνω σκέψεις-επισημάνσεις, με την επιθυμία να αποτελέσουν αξιόμαχο όπλο στη μάχη που δίνετε για το μέγιστο Εθνικό θέμα περί της ονομασίας της FYROM / Βαρντάρσκας (ή όπως αλλιώς…).
Ευελπιστώ να καταστεί ο λόγος σας ακόμα πιο δυναμικός και το λιθαράκι έκαστου υμών να γίνει ογκόλιθος που θα συντρίψει τις μειοδοτικές προθέσεις και ενέργειες των όποιων κυβερνώντων ημών…
Σεβόμενος τον πολύτιμο χρόνο σας, ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Ν. Λ.
Υ.Γ. Χρησιμοποιήστε όποια στοιχεία κρίνετε χρήσιμα. Προσωπικά δε διεκδικώ το παραμικρό, εννοείται.
Αν βρίσκετε αδυναμίες ή ελαττώματα στο σκεπτικό μου, θα ήμουν υπόχρεος αν μου κοινοποιούσατε τις παρατηρήσεις σας.

2 σχόλια:

  1. Η ιδέα είναι πάρα πολύ καλή. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να μην ικανοποιείται με μια τέτοια λύση.
    Το θέμα είναι, όμως, να ικανοποιηθούν και οι Σκοπιανοί. Διότι, εμείς μεν προτείνουμε, αλλά εκείνοι πρέπει να αποδεχτούν...
    Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι μία ωραία πρωία υποβάλουμε την συγκεκριμένη πρόταση. Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: ή γνωρίζουν την έννοια της πρόθεσης "παρά" ή δεν την γνωρίζουν.
    Αν την γνωρίζουν, τότε οι πιο αδαείς ίσως δεχθούν την ονομασία λόγω της ύπαρξης του θέματος "μακεδονία" (ουσιαστικά, δηλαδή, θα πέσουν στην παγίδα), αλλά οι πλέον ενημερωμένοι θα την απορρίψουν ασυζητητί, διότι επιθυμούν διακαώς μια ονομασία που να λέει ότι ΕΙΝΑΙ Μακεδόνες, όχι ότι ΖΟΥΝ ΔΙΠΛΑ σε Μακεδόνες.
    Αν, βεβαίως, γνωρίζουν πολύ καλά την έννοια αυτής της πρόθεσης (που είναι και το πιθανότερο, καθώς οι "σύμβουλοί" τους μελετούν την μητρική μας γλώσσα περισσότερο από εμάς), η λύση αυτή αποκλείεται να γίνει αποδεκτή, δεδομένων των στόχων των αντιπάλων μας...
    ΑΓΓΕΛΙΚΗ Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μέχρι στιγμής όμως οι κυβερνήσεις μας δεν έχουν θέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάποιο όνομα, παρά συζητούν ό,τι προτείνει ο Nιμιτσ και οι λοιποί τυχοδιώκτες.
    Από ελληνικής πλευράς θα έπρεπε να έχει γίνει ήδη μια πρόταση για να δείξουμε ότι είμαστε παρόντες στο διάλογο αλλά και ότι διεκδικούμε ό,τι μας ανήκει. Με μια τέτοια πρόταση η Ελλάδα θα έδειχνε ότι επιθυμεί μια λύση αλλά ταυτόχρονα θα πρόβαλλε και τις θέσεις της επί της Ελληνικότητας της Μακεδονίας, κάτι που φυσικά θα ενοχλούσε τη γείτονο αλλά και όσους επιθυμούν διακαώς να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Οι πολιτικοί μας, από τη στιγμή που δέχθηκαν τη σύνθετη ονομασία, μπορούν να προτείνουν μια τέτοια λύση, απλώς και μόνο για να δώσουν μια πιο δυναμική και διεκδικητική παρουσία στις διαπραγματεύσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή