ΑΠΟ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
Στο συγκεκριμένο θέμα έχουμε αναφερθεί με δεκάδες άρθρα. Οι Εβραίοι πράγματι έκαναν ανθρωποθυσίες στο παρελθόν και υπάρχουν αναφορές ακόμη και πριν απο 100 χρόνια περίπου.
Σήμερα; Ο νοών νοείτο. Σκεφτείτε μόνο πόσες "σατανιστικές" οργανώσεις υπάρχουν και πόσο εύκολα μπορούν να "χαθούν" χριστιανόπαιδα.
Το παρακάτω είναι απο το βιβλίο του ταξίαρχου Χρήστου Μπλέτα "ΟΡΦΕΥΣ Ο ΘΡΑΞ"
Ο Απίων ο Γραμματικός έγραψε ότι οι Ιουδαίοι «Ορκίζονται εις τον Θεόν …. Ότι κανέναν αλλόφυλον δεν θα ευνοήσουν, ιδιαίτερα δε τους Έλληνας» ( Ιώσηπος, Κάτ’ Απίωνος Β, κεφ 10 ( 121)
Ενώ ο Διόδωρος Σικελιώτης και ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος ( 55 - 120 μ.χ ) γράφουν ότι θεωρούν τους Εβραίους ενόχους «για το μίσος που έχουν έναντι στο ανθρώπινο γένος». Το μίσος αυτό έχει την γενεσιουργόν του αιτίαν . Έχει πατρότητα. Είναι η εβραϊκή Βίβλος.
Ιεροποίησαν το μίσος . Το έκαναν θεϊκή εντολή: ότι «θα πιούν το αίμα των Ελλήνων» !
Παράδοξος βιβλική παρότρυνσις προς αιμοσταγίαν ! Και δή ελληνικού αίματος. Φαίνεται ότι οι Εβραίοι έκαναν τούτο πράξιν.
Διότι εκατηγορήθησαν επανειλημμένως γι΄ αυτό. Τη σχετική φοβερή κατηγορία κατά των Ιουδαίων διετύπωσεν ο Απίων ( Ιώσηπος, Κατ Απίωνος λόγος Β κεφ. 8,93-96)
Ο Αλεξανδρινός: «οι Ιουδαίοι συνελάμβανον ταξιδιώτη Έλληνα, τον έτρεφον επι ενός έτος, τον ωδήγουν εις κοντινό δάσος και τον εφόνευον προσφέροντες το σώμα του ανθρώπου θυσίαν …. )
Ο Απίων ο Γραμματικός έγραψε ότι οι Ιουδαίοι «Ορκίζονται εις τον Θεόν …. Ότι κανέναν αλλόφυλον δεν θα ευνοήσουν, ιδιαίτερα δε τους Έλληνας» ( Ιώσηπος, Κάτ’ Απίωνος Β, κεφ 10 ( 121)
Ενώ ο Διόδωρος Σικελιώτης και ο Ρωμαίος ιστορικός Τάκιτος ( 55 - 120 μ.χ ) γράφουν ότι θεωρούν τους Εβραίους ενόχους «για το μίσος που έχουν έναντι στο ανθρώπινο γένος». Το μίσος αυτό έχει την γενεσιουργόν του αιτίαν . Έχει πατρότητα. Είναι η εβραϊκή Βίβλος.
Ιεροποίησαν το μίσος . Το έκαναν θεϊκή εντολή: ότι «θα πιούν το αίμα των Ελλήνων» !
Παράδοξος βιβλική παρότρυνσις προς αιμοσταγίαν ! Και δή ελληνικού αίματος. Φαίνεται ότι οι Εβραίοι έκαναν τούτο πράξιν.
Διότι εκατηγορήθησαν επανειλημμένως γι΄ αυτό. Τη σχετική φοβερή κατηγορία κατά των Ιουδαίων διετύπωσεν ο Απίων ( Ιώσηπος, Κατ Απίωνος λόγος Β κεφ. 8,93-96)
Ο Αλεξανδρινός: «οι Ιουδαίοι συνελάμβανον ταξιδιώτη Έλληνα, τον έτρεφον επι ενός έτος, τον ωδήγουν εις κοντινό δάσος και τον εφόνευον προσφέροντες το σώμα του ανθρώπου θυσίαν …. )
Όπως έγραφε ο Απίων, όταν εισήλθε ει τον ιουδαϊκό ναό της Ιερουσαλήμ ο βασιλεύς Αντίοχος Δ' βρήκε εις ειδικό δωμάτιο έγκλειστο έναν Έλληνα το οποίον οι Εβραίοι προώριζαν για θυσίαν.
Βεβαίως ο Έλληνας ελευθερώθηκε, αλλά οι συνειρμοί που ασφαλώς θα βασάνιζαν τον Αντίοχο εκτονώθηκαν όταν σε λίγο κατέστρεψε τους Εβραίους όλης της Ιουδαίας.
( Δική μου σημείωση: Δεν βρέθηκε κανένας Γιαχβέ να τους βοηθήσει για να σώσει από την οργή του Έλληνα Στρατηγού Αντίοχου, οι προφήτες οι μάγοι τους απέτυχαν όλοι μπροστά στην οργή και εις την Ελληνική μαχαίρα )
Αλλά και ο αρχαίος ιστορικός Δαμόκριτος στο βιβλίο του «Περί Ιουδαίων» το οποίον χάθηκε, περιέγραψε το κανιβαλικό αυτό έθιμο των Ιουδαίων, της συλλήψεως και θυσίας ( αιμοποσίας ) αλλοφύλου ανθρώπου.
Τέτοιες κατηγορίες για απαγωγή ανηλίκων Ελληνοπαίδων υποστάντων αφαίμαξιν με καθολικήν διάτρησιν του σώματος, έχουν καταγραφή κατά καιρούς στα νεώτερα χρόνια όπως: στην Λάρισα, στην Ζάκυνθο, τη Σμύρνη, την Κέρκυρα, την Κωνσταντινούπολη κ.λπ.
Μάλλον δεν πρόκειται για συκοφαντία. Διότι πολλαί περιπτώσεις απεκαλύφθησαν και οι ένοχοι Εβραίοι δικάστηκαν και θανατώθηκαν.
Στην Κέρκυρα π.χ τρείς Εβραίοι δικάστηκαν σε θάνατο για ανθρωποθυσία του παιδιού το 1812.
Στην Κωνσαταντινούπολη πιάστηκαν επ’ αυτοφόρου σε εβραϊκό σπίτι, να έχουν κρεμασμένο ανάποδα και με τις φλέβες ανοιγμένες ένα Ελληνόπαιδο ένεκα τούτο ο σουλτάνος Σελήμ Γ’ καταδίκασε σε θάνατο 60 Εβραίους, οι οποίοι απηγχονίσθησαν.
Στην Ουγαρία για τον ίδιο λόγο καταδίκασαν και εκτέλεσαν 4 Εβραίους και μεταξύ αυτών και ο ραβίνος, Αί εξιχνιασθείσαι περιπτώσεις υπερβαίνουν τας ενενήκοντα.
Αξίζει να ανφερθεί ότι κάποιος περιηγητής ονόματι Αμοντ, ευρεθείς εις Αίγυπτον την περίοδον της Ελληνικής Επαναστάσεως 1821, έγραψεν ότι οι κάτοικοι της Αιγύπτου τον εβεβαίωναν ότι είδαν Εβραίους να αγοράζουν Ελληνόπουλα αιχμαλωτισθέντα είς Πελοπόννησον και το Μεσολόγγι κατά την άλωσιν, τα οποία εθυσίασαν κατά την εβραϊκή εορτή του Πάσχα.
Βεβαίως ο Έλληνας ελευθερώθηκε, αλλά οι συνειρμοί που ασφαλώς θα βασάνιζαν τον Αντίοχο εκτονώθηκαν όταν σε λίγο κατέστρεψε τους Εβραίους όλης της Ιουδαίας.
( Δική μου σημείωση: Δεν βρέθηκε κανένας Γιαχβέ να τους βοηθήσει για να σώσει από την οργή του Έλληνα Στρατηγού Αντίοχου, οι προφήτες οι μάγοι τους απέτυχαν όλοι μπροστά στην οργή και εις την Ελληνική μαχαίρα )
Αλλά και ο αρχαίος ιστορικός Δαμόκριτος στο βιβλίο του «Περί Ιουδαίων» το οποίον χάθηκε, περιέγραψε το κανιβαλικό αυτό έθιμο των Ιουδαίων, της συλλήψεως και θυσίας ( αιμοποσίας ) αλλοφύλου ανθρώπου.
Τέτοιες κατηγορίες για απαγωγή ανηλίκων Ελληνοπαίδων υποστάντων αφαίμαξιν με καθολικήν διάτρησιν του σώματος, έχουν καταγραφή κατά καιρούς στα νεώτερα χρόνια όπως: στην Λάρισα, στην Ζάκυνθο, τη Σμύρνη, την Κέρκυρα, την Κωνσταντινούπολη κ.λπ.
Μάλλον δεν πρόκειται για συκοφαντία. Διότι πολλαί περιπτώσεις απεκαλύφθησαν και οι ένοχοι Εβραίοι δικάστηκαν και θανατώθηκαν.
Στην Κέρκυρα π.χ τρείς Εβραίοι δικάστηκαν σε θάνατο για ανθρωποθυσία του παιδιού το 1812.
Στην Κωνσαταντινούπολη πιάστηκαν επ’ αυτοφόρου σε εβραϊκό σπίτι, να έχουν κρεμασμένο ανάποδα και με τις φλέβες ανοιγμένες ένα Ελληνόπαιδο ένεκα τούτο ο σουλτάνος Σελήμ Γ’ καταδίκασε σε θάνατο 60 Εβραίους, οι οποίοι απηγχονίσθησαν.
Στην Ουγαρία για τον ίδιο λόγο καταδίκασαν και εκτέλεσαν 4 Εβραίους και μεταξύ αυτών και ο ραβίνος, Αί εξιχνιασθείσαι περιπτώσεις υπερβαίνουν τας ενενήκοντα.
Αξίζει να ανφερθεί ότι κάποιος περιηγητής ονόματι Αμοντ, ευρεθείς εις Αίγυπτον την περίοδον της Ελληνικής Επαναστάσεως 1821, έγραψεν ότι οι κάτοικοι της Αιγύπτου τον εβεβαίωναν ότι είδαν Εβραίους να αγοράζουν Ελληνόπουλα αιχμαλωτισθέντα είς Πελοπόννησον και το Μεσολόγγι κατά την άλωσιν, τα οποία εθυσίασαν κατά την εβραϊκή εορτή του Πάσχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου