ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: Μία υπερήφανη γυναίκα

15-4-2009

«Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Και να σκοτωθώ, δεν έγινε και τίποτε σπουδαίο», έλεγε την Κυριακή σε μια φίλη της η Αφγανή Σιτάρα Ατσακζάι, μέλος του επαρχιακού συμβουλίου της Κανταχάρ. Μία ώρα αργότερα, έπεφτε νεκρή από τις σφαίρες των Ταλιμπάν.

Oι Ταλιμπάν ξέρουν ότι οι πραγματικοί μεταρρυθμιστές στο Αφγανιστάν είναι οι γυναίκες και γι΄ αυτό τις έχουν βάλει στόχο. Η Σιτάρα Ατσακζάι αγωνιζόταν για τα δικαιώματα των γυναικών και ήταν μία από τις τρεις γυναίκες που είχαν εκλεγεί στο επαρχιακό συμβούλιο της Κανταχάρ. Πριν από μερικές ημέρες, οι Ταλιμπάν την είχαν επικηρύξει για 300.000 ρουπίες και οι φίλοι της την είχαν συμβουλέψει να μη συμμετάσχει την Κυριακή στη συνεδρίαση του επαρχιακού συμβουλίου. Εκείνη δεν τους άκουσε. Την πυροβόλησαν ενώ βρισκόταν πάνω στο ρίκσο, το παραδοσιακό καρότσι μεταφοράς ανθρώπων, και επέστρεφε στο σπίτι της.

Προτιμούσε τα ρίκσο για τις μετακινήσεις της, αντί για τα θωρακισμένα Χάμβι, επειδή πάνω σ΄ αυτά και φορώντας την μπούρκα τραβούσε λιγότερο την προσοχή...

Η Ατσακζάι είχε διπλή- αφγανική και γερμανική- υπηκοότητα, ήταν δασκάλα, όπως οι γονείς της, και είχε επιστρέψει το 2004 από τη Γερμανία στο Αφγανιστάν για να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της χώρας της- ο σύζυγός της, ένας Γερμανός καθηγητής της Χημείας, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Κανταχάρ. Πολλές γυναίκες της πόλης τη θεωρούσαν πρότυπο. «Ήμουν υπερήφανη που έβλεπα μια γυναίκα τόσο υπερήφανη για τον εαυτό της», λέει μία επιχειρηματίας που τη γνώριζε από παιδί. «Ακόμη κι όταν ήταν παρόντες άνδρες, σήκωνε το κεφάλι της τόσο ψηλά, με τέτοια υπερηφάνεια που έκανε κι εμένα υπερήφανη που ήμουν κοντά της». Πέρυσι, στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, οργάνωσε μια «προσευχή για την ειρήνη» σ΄ ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά της πόλης. Συμμετείχαν περίπου 1.500 γυναίκες, όμως φέτος τους απαγορεύτηκε να μπουν στο τέμενος κι έτσι συγκεντρώθηκαν στο κτίριο που στεγάζει την Επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Ήταν μια πολεμίστρια, ήταν μια γενναία γυναίκα και ανέκαθεν αγωνιζόταν για τα δικαιώματα των γυναικών και για τα δικαιώματα των φτωχών· γι΄ αυτό δεν τους άρεσε», λέει ο 32χρονος ανιψιός της Ατζμάλ Μαϊουάντ που είναι εγκατεστημένος στον Καναδά. «Είναι μια απώλεια για όλους· για τη δημοκρατία, βασικά, επειδή αγωνιζόταν για όλους».
Ο φόνος της μπορεί να οφείλεται στην έντονη αντίθεση που εξέφρασε στον νέο νόμο της κυβέρνησης Καρζάι που νομιμοποίησε τον βιασμό εντός του γάμου. Μπορεί όμως και να οφείλεται απλώς στο γεγονός ότι ήταν γυναίκα και ασχολούνταν με την πολιτική. «Το Αφγανιστάν εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη του κόσμου για τις γυναίκες», σύμφωνα με τη βρετανική οργάνωση Womankind Worldwide. «Είναι ένα μέρος όπου γυναίκες αυτοπυρπολούνται για να ξεφύγουν από τη βία, όπου κορίτσια οκτώ χρονών παντρεύονται ηλικιωμένους και 60% των γάμων είναι καταναγκαστικοί».

ΠΗΓΗ